ही कविता व्यसनी व्यक्तीच्या कुटुंबीयांचे मन जाणणारी आहे
अपुरा प्रयत्न आमुचा आधार बनण्याचा
मनी भाव आमच्या आजाराशी लढण्याचा
थकालो आता पुरते तुमच्या संगे
म्हणे व्यसनाचे शिकारी
तुमच्या सह आम्ही
रगडाली आम्ही प्रयत्नपूर्वक मती
आशा ठेवोनी मनी
एक न एक दिनी
जाणीव होईल तुम्हासही
अन झालो दरिद्रतेचे वाटेकरी
तुमच्या सह आम्ही
फुके गेले नवस आणि पुराण
विरुन गेला भगवंतावरचा विश्वास
सखे सोबती म्हणती
बनोनी नास्तिक
भोगितो भोग नशिबीचे
तुमच्या सह आम्ही
भय, निराशा, शरम आणि चिंता
रोज भोवती घालती पिंगा
आपसूक आचरली लबाडी
बनालो पापाचे भागीदारी
तुमच्या सह आम्ही
पुरे झाले हाल आता
लढू व्यसनाशी पुन्हा पुन्हा
हार येवूदे अनेकदा
पण बळ मिळेल निश्चयाला
तलवार घ्या हाती
पुन्हा वार सोसु ………
तुमच्या सह आम्ही
शीतल बीडकर
No comments:
Post a Comment